Friday, July 6, 2007

محمدحسین قاسمی



از طرف مامان

سنگینی نگاهو بشکن، فاصله سزای ما نیست
تو بمون واسه همیشه، این جدایی حق ما نیست
بودن تو آرزومه حتی واسه یه لحظه، می میرم بی تو
خوندن من یه بهانه ست، یه سرود عاشقانه ست
من برات ترانه میگم تا بدونی که باهاتم
تو خود دلیل بودنم، بی تو شب سحر نمیشه، می میرم بی تو
من عشقت رو به همه دنیا نمیدم، حتی یادت رو به کوه و دریا نمیدم
با تو می مونم واسه همیشه
اگه دنیا بخواد من و تو تنها بمونیم واست می میرم ، جواب دنیا رو میدم
با تو می مونم واسه همیشه
خاطرات تو رو چه خوب ، چه بد حک می کنم توی تنهاییام فقط به تو فکر می کنم
با تو می مونم واسه همیشه
اگه دنیا بخواد من و تو تنها بمونیم واست می میرم ، جواب دنیا رو میدم
با تو می مونم واسه همیشه
.
.
.
.

از طرف بابا

کی میتونه جای اسمت توی شعر من بنشینه
توی این مرثیه امشب جای اسمت نقطه چینه
طرح ساده نگات ، دفتر خاطره هات ، مثل سایه روی خاک افتاده
بی تو از گریه پرم، لحظه ها رو میشمرم، آسمون بی تو پر از فریاده
آسمون ، بغضت رو بشکن ، اون دیگه بر نمیگرده
نفسهای گرمش امشب هم نفس با خاک سرده
قاب عکست روبه رومه ، دارم از نفس می افتم
باورم نمیشه اما من برات مرثیه گفتم
آسمون ، بغضت رو بشکن ، اون دیگه بر نمیگرده
نفسهای گرمش امشب هم نفس با خاک سرده

1 comment:

Anonymous said...

khoda sabretun bede,joz in chize dige nemitunam begam